Het verhaal van Jacco en Jojanneke draait om eten en beleven vanuit een oergevoel in en rond de prachtige boerderij. In 2020 openden ze De Geschilde Aardappel aan de rand van het natuurgebied De Wieden in Overijssel. ‘Ik hou zoveel van elke centimeter van de Wieden, het is hier zo mooi’, zegt Jojanneke. ‘Jacco voelt dat ook, we kunnen soms janken van mooiheid: het water, het riet, de weidsheid en het krioelt hier van de dieren. Dat gevoel gunnen we iedereen.’
Het is zomervakantie en Jacco doet iets leuks met de kinderen, Kate en Noah. Jojanneke maakt pannen schoon, zeeft zorgvuldig het biologische frituurvet en zorgt ervoor dat de apparatuur in de keuken glimt. Over een klein uurtje gaat de keuken open. Terwijl Jojanneke alle voorbereidingen treft vertelt ze het verhaal van De Geschilde Aardappel en hoe zij met haar wiskundeknobbel terecht kwam tussen de pannen, de paarden en de patatten.
Pure logica
‘Ik hield van wiskunde en had op mijn eindexamen zelfs een 10,4’, begint Jojanneke haar verhaal. ‘Ik hou van de logica en netheid van wiskunde en ging na de havo bedrijfskunde studeren, eerst op het hbo, daarna op de universiteit.’ Na haar opleiding vond ze een baan in de autowereld bij Toyota. ‘De manier waarop Toyota denkt en hoe de supplychain is ingericht, dat is pure logica. Alles in de hele internationale chain is met elkaar verbonden. Ik vond die logische wereld van Toyota heel leuk, ik voelde me daar op mijn plek.’ Dankzij Toyota kon Jojanneke verre reizen maken en als ze vakantie had trok ze er ook op uit. ‘Ik hou ervan om de wereld te ontdekken. Niet te veel en niet te wild, ik ga niet naar grote resorts, maar ik reis in alle rust en zonder haast.’
Dromen van een eigen bedrijf
Na tien jaar Toyota had Jojanneke zin in een nieuwe uitdaging en vond ze een baan bij de overheid. ‘Ik voelde al snel dat ik daar niet hoorde, er zat geen enkele logica in mijn werk. Ik had altijd al het idee om voor mezelf te beginnen en toen ik bij de overheid werkte, kwam dat idee weer naar boven.’ Jojanneke had inmiddels Jacco ontmoet en was vanaf de eerste dag dat ze hem zag tot over haar oren verliefd op hem. Ze hadden dezelfde kijk op de wereld en ideeën voor de toekomst. Ze kregen twee kinderen en de droom van een eigen bedrijf was inmiddels een droom van hen allebei.
In de actiestand
De droom van Jacco en Jojanneke bleef vlak onder de oppervlakte borrelen. ‘Wij woonden in het huis van mijn ouders, een boerderij aan de rand van Zwartsluis. Hier ben ik geboren, hier voel ik mij thuis, dit is mijn verhaal, hier ben ik de paardenfluisteraar. Deze plek geeft mij een oergevoel, diep in het hart van rust en ruimte. Dat is voor mij ook logica. Dat gevoel gun ik zoveel mensen.’ De droom was voelbaar dichtbij, maar de knoop was nog niet doorgehakt. ‘We voelden allebei frustraties over het werk dat we op dat moment deden. We zaten niet in het leven dat we wilden. Dit moet niet nog eens tien jaar duren, zei ik tegen Jacco. We gingen in de actiestand.’ Jojanneke en Jacco begonnen letterlijk te bouwen aan het leven dat ze wél wilden leven, door de boerderij te verbouwen tot de plek waar hun dromen uit konden komen.
Twee dromen
‘Jacco’s droom was een restaurantje waar hij de beste patatten kon bakken en ik droomde ervan om uitjes te organiseren in en rondom de boerderij en verhalen te vertellen over het prachtige natuurgebied’, vertelt Jojanneke. Toch was er ook onzekerheid. ‘Terwijl we al druk aan het verbouwen waren, dacht ik vaak: iedereen zal dit wel stom vinden, niemand gaat dit leuk vinden. De echte omslag kwam toen ik Helga en Trea leerde kennen. Ook zij hadden een droom en er was meteen een klik. Het gevoel zat er al, maar dankzij Helga en Trea kreeg ik de overtuiging dat het kón, als ik er maar echt in geloofde.’
Lockdowns
In april 2020 was De Geschilde Aardappel klaar voor de feestelijke opening, maar corona gooide roet in het eten en de opening kon niet doorgaan. ‘We hadden op dat moment nog geen idee hoe het zou zijn om De Geschilde Aardappel te runnen, met het restaurant, de uitjes en al onze ideeën. Nu denk ik dat het goed is dat corona de rem er nog even op zette. Als we toen een dag hadden gehad met een kwart van wat er nu dagelijks op ons af komt, dan waren we knettergek geworden. Dankzij corona konden we er fijn en in ons eigen tempo in groeien. Veel dingen konden toch doorgaan, soms waren er maar weinig aanpassingen voor nodig omdat we heel veel buiten doen, in de ruimte en in de rust. De paardrijlessen liepen direct als een trein en als het met al die lockdowns niet ging zoals we van plan waren, dan ging de knop om en bedachten we: hoe kan het wel?’
Paardenfluisteraar
Jacco en Jojanneke hebben hun draai gevonden. ‘Ik maak tijd voor de kinderen en als ik een uurtje koffie wil drinken, alleen of met een klant, dan doe ik dat. Ik voel ook zoveel beter aan wat mijn lijf nodig heeft, wanneer ik iets moet drinken, wat ik moet eten en wanneer ik rust moet nemen. Ik voel me hier op mijn plek, hier ben ik de paardenfluisteraar. Het is een diep gevoel van mens-zijn op je eigen plek, van rust, en van compleet oordeelloos leven. Alles wat wij hier doen is heel puur, het eten maar ook de uitjes. We doen alles zonder motoren, zonder plastic, we proberen echt het oergevoel, het gevoel van ‘zijn’ te creëren.’ In het boek De paardenfluisteraar wordt het verschil tussen de beklemming van de grote stad en de grootsheid van de natuur benadrukt. Daarin herkent Jojanneke veel. ‘Ik zeg altijd: het is hier geen Almere. Die stad staat voor mij symbool voor een nepwereld. Ik vind het zo bijzonder dat veel mensen het leuker vinden in een aangelegd park dan in een puur natuurgebied. Hier rondom Zwartsluis is de natuur overal. Het is mijn missie om dat aan mensen te laten zien en te laten voelen. Ik doe dat door de paardrijlessen, de wandelingen, het outdoor koken, de verhalen bij het vuur. Jacco doet dat met zijn eten, puur en zonder toevoegingen, zodat bijna iedereen hier gewoon van de kaart kan eten, ook als je gevoelig bent voor gluten of lactose. Weet je wat zo gek is? Alles wat wij doen wordt in deze tijd speciaal genoemd, terwijl het allemaal pure oerdingen zijn.’
Kunst- en cultuurhuis
Inmiddels is ook de B&B klaar en verwelkomen zij ook daar gasten uit alle windstreken. En er kwamen onvoorziene verrassingen op hun pad, zoals de kunst- en cultuurgroepen die hun weg naar De Geschilde Aardappel vonden. ‘Dat had ik niet aan zien komen’, zegt Jojanneke. ‘Samen organiseren we danslessen voor kinderen en concerten door zangers en zangeressen in opleiding. Die mensen zeggen: jullie zijn ons kunst- en cultuurhuis. Het is zo mooi dat kunst en cultuur dankzij De Geschilde Aardappel weer in mijn leven komt. Ook ontstaan er mooie samenwerkingen, zo wordt onze pure olijfolie, die vrienden van ons in Portugal maken, verkocht in een winkeltje in het dorp. Ik heb ervaren dat als je rust, ruimte en vertrouwen in jezelf hebt, je dan ook anderen vindt om samen te creëren. Ik ben ervan overtuigd dat als je ergens in gelooft, je dat vanuit je tenen moet doen, met alles wat je in je hebt. Als je vanuit dat oergevoel doet waar je hart ligt, dan komen de mensen op je pad die daarbij horen.’
Het oergevoel, daar draait het om
‘We zijn gelukkig vanaf de dag dat we hier begonnen en we zijn blij met elke klant die binnenkomt. Jacco geloofde heilig in zijn patatjes en mensen blijven terugkomen. Hemels lekker, wordt het genoemd. Toch heeft wat wij doen niets met vaardigheden te maken of met moodboards. Het gaat ook niet om de patatten of de uitjes. We doen het vanuit onszelf, het oergevoel, daar draait het om. Deze plek zit in mijn hart, de rust, de ruimte en de liefde die ik voel, gewoon hier zijn, dat ervaren de mensen die hier komen ook. Ja, we zitten nu absoluut in het leven dat we willen.’
