Vier roeisters uit Zwolle gaan eind 2023 de Talisker Whisky Atlantic Challenge roeien; het grootste evenement in oceaan-roeien. In december vertrekken de vier dames die zichzelf Blue Atlantics noemen voor een tocht van bijna 5.000 kilometer over de Atlantische Oceaan. Zij gaan de strijd aan met slaaptekort, fysieke en mentale uitersten en hun eigen gedachten op de uitgestrekte oceaan. Margot Vries is één van hen. Wat bezielt haar?
Margot groeide op in Joure, een klein dorpje tussen de Friese meren. Ze hield van wedstrijdzwemmen, windsurfen, zeilen en schaatsen. Eenmaal volwassen verloor ze haar hart aan de sloeproeisport. Het water en het team zijn voor Margot de twee belangrijkste elementen van de sport. ‘Op het water roei ik mijn hoofd leeg en je doet dat in een team waar je een band mee opbouwt.’ Ze heeft al veel races geroeid. ‘Elke race heeft een eigen karakter. De Amsterdamse Grachtenrace is bijzonder omdat je dwars door hartje Amsterdam roeit met meer dan honderd sloepen uit het hele land. De HT is een geweldige race over de Waddenzee van Harlingen naar Terschelling.’
The world's toughest row
Elke race valt echter in het niet bij de jaarlijkse Talisker Whisky Atlantic Challenge, een uitputtingsslag die ook bekend is onder de naam: ‘the world’s toughest row’. Bijna 5.000 kilometer roeien in 40 tot 50 dagen van het Canarische Eiland La Gomera in de Atlantische Oceaan naar Antigua in de Caraïbische zee, met golven die op slechte dagen wel 6 meter hoog kunnen zijn. ‘Elk jaar doen er Nederlandse teams mee en dat zijn vaak sloeproeiers. Ik volg de race en de roeiers en vind dat heel indrukwekkend, maar ik heb nooit gedacht: dat wil ik ook doen’, vertelt Margot. Totdat een teamgenoot het idee opwierp. De vraag was gesteld en Margot kon niet anders dan erover nadenken. Ze besprak het eerst met haar kinderen Cato en Teun die op dat moment 18 en 15 jaar waren. ‘Stoer! Dat moet je doen’, riepen ze, en dat gaf voor mij de doorslag.’ Het team Blue Atlantics was een feit en bestaat naast Margot uit Ineke Karrenbelt, Ingrid Voorn en Marije van de Bor.
Hunkering
Wat bezielt Margot om aan deze ongelooflijke race mee te doen? ‘Het is een hunkering naar het onbekende en iets dat ik voor mezelf wil doen. Inmiddels zit die race aan me vastgekleefd, het is onderdeel van mijn leven geworden.’
Tools
Een goede boot is natuurlijk een onmisbare tool. ‘We zijn in Engeland uitgekomen. Daar zit botenbouwer Rannoch waar alle boten die in de raceklasse meedoen vandaan komen. Onze boot is het nieuwste model: de RX45. Nu de boot geregeld is hebben we ruimte om ons met het hele team bezig te houden met het bedenken van acties om geld in te zamelen voor de goede doelen waar we voor roeien: het Jeugdfonds Sport & Cultuur en Het Vergeten Kind.’
Hecht team
Als het startschot klinkt in december 2023 hebben de dames drie jaar lang, vijf keer per week getraind. Er wordt binnen en buiten getraind, er wordt geroeid maar ook hardlopen staat op het programma. En vergeet het mentale aspect niet. ‘Het team is hecht en dat is belangrijk’, zegt Margot. ‘We hebben alle vier veel humor, we lachen veel, maken vaak geintjes als we elkaar zien en in onze appgroep. We zien elkaar veel en vertellen elkaar alles. We moeten ons straks heel lang met z’n vieren redden en wij vinden het belangrijk dat we ons openstellen naar elkaar.’
Voorbereidingen
De boot is in december 2022 in Zwolle afgeleverd. De roeisters moeten zelf alle moderne apparatuur kunnen bedienen en repareren als dat nodig is, moeten op elk denkbaar scenario voorbereid zijn en krijgen elke dag een briefing van weerdeskundigen en de safety officer. ‘We moeten leren hoe de automatische piloot, de satelliettelefoon, de marifoon, de watermaker en de zonnepanelen werken. Als het heel slecht weer wordt en we echt niet kunnen roeien, dan moeten we weten hoe we op zee het para-anker gebruiken, zodat we een storm uit kunnen zitten. We leren navigeren, EHBO, het maritiem alfabet en hoe we een noodsignaal af moeten geven. We hebben een reddingsvlot aan boord, dat zichzelf opblaast en we moeten leren hoe we vanuit het water daarin klimmen’, somt Margot vrolijk op alsof het allemaal niet zoveel voorstelt, terwijl ze nog een kopje koffie inschenkt.
Roeien en gáán!
Eind november 2023 vertrekken de dames naar La Gomera. Daar hebben ze twee weken de tijd voor de laatste voorbereidingen. Er gaat voor zestig dagen voor vier personen adventurefood mee: voorverpakte droogmaaltijden die gemakkelijk te bereiden zijn. Er mag niets wat niet afbreekbaar is overboord gegooid worden, bij aankomst worden de lege verpakkingen van het adventurefood geteld. Verder gaat alleen het hoogstnoodzakelijke mee, want de ruimte aan boord is zeer beperkt. ‘Mijn grootste uitdaging is om ervoor te zorgen dat ik fit en sterk genoeg ben om aan de start te verschijnen. We roeien twee aan twee, telkens twee uur op en twee uur af. We hebben een derde roeiplek. Als het door omstandigheden nodig is, kunnen we met z’n drieën roeien. Ik ben heel nieuwsgierig naar de mentale kant; hoe ga ik reageren in bepaalde situaties, als ik heel erg moe ben, pijn heb of zeeziek wordt. Ik denk wel dat er rust indaalt zodra we vertrekken. Dan kunnen we een streep zetten onder alle voorbereidingen, focussen op het roeien en gáán!’
