Wij waren weer op Vlieland, zoals ieder jaar, een paar dagen werken, genieten, relaxen, ideeën bedenken. Het is juni 2021 en nog steeds zijn we niet helemaal van corona af. Om 22.00 uur sluiten de cafeetjes, dus tot diep in de nacht meegevoerd worden door de eilandliedjes van Sjoerd, de troubadour van Vlieland zit er niet in dit jaar. We hadden grootse plannen, maar begonnen met dat wat je doet op Vlieland. Niks. Een beetje van ons af staren, een flink stuk wandelen, de trap beklimmen op het Vuurboetsduin naar de vuurtoren, yoga op een duintop. Wat thuis niet lukt, gaat hier als een dolle. Creativiteit, inspiratie, motivatie, het lijkt hier allemaal in de frisse zeelucht over het wad te waaien. We staren wat over het wad, zien een zeehond en turen naar Harlingen in de verte. “Waar is de zeehond nu gebleven”, vraagt Helga. “Wat een heldere dag zeg”, constateert Trea. En we zwijgen weer.
En hopseflops, goede ideeën, sterke plannen en slimme ontwikkelingen schudden we uit onze mouw als zand uit onze haren. Geen belangrijke afspraken, opdrachten, deadlines, ontmoetingen, telefoongesprekken en e-mailconversaties die roet in het eten gooien.
Niks doen werkt, zegt ook John Cleese: “Doe niks, ga in je eigen cocon zitten. Alle creativiteit komt voort uit het onbewuste. Pas als je ontspant, hoor je wat je eigen ‘onbewustzijn’ je influistert.” Hij heeft gelijk en ik kan het iedereen aanraden: ga eens wat vaker ontspannen in je eigen cocon zitten, bij voorkeur in een andere omgeving. Bijvoorbeeld op het mooiste eiland in de Waddenzee.
